15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΔΕΙΝΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Το πρωί της 15 ης Ιουλίου του 1974 εκδηλώθηκε το μοιραίο για την ΚΎΠΡΟ
πραξικόπημα με τις ελληνικές μονάδες να βάλλουν κατά του Προεδρικού Μεγάρου
στη Λευκωσία , όπου βρισκόταν ο Μακάριος.Ο Αρχιεπίσκοπος διέφυγε στην Πάφο και από εκεί μεταφέρθηκε στη βρετανική βάση του Ακρωτηρίου από όπου τον φυγάδευσαν οι Αγγλοι στο εξωτερικό.Όμως στο εσωτερκό της Κύπρου ξεκίνησε ένας άνομος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των ελληνοκυπρίων.Στις 19 Ιουλίου ο Μακάριος ζήτησε από το συμβούλιο Ασφαλίας του Ο.Η.Ε. να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στην Κύπρο χωρίς το συμβούλιο να καταλήξει σε κάποια απόφαση.Ξημερώματα 20ης Ιουλίου του 1974 ξέσπασε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο που τις συνέπεις της ζούμε μέχρι και σήμερα. 37% του κυπριακού εδάφους κατελήφθει από τους τούρκους , 1619 αγνοούμενη που μετα απο΄41 χρόνια ταυτοποιούνται με τη μέθοδο του D.N.A και θάπτονται για να βρουν την ειρήνη και ένα καντύλι να ανάβει στο μνήμα τους.Μην ξεχνάμε και τους 200.000 εκτοπισμένους που ανάγκάστηκαν να γίνουν στον ίδιο τον τόπο πρόσφυγες ..Ενώ 4000 περίπου αναφέρονται οι νεκροί αυτής της κυπριακής τραγωδίας στην νεότερη ιστορία του ελληνισμού . Χωρίς να ξεχνάμε τους ηρωικούς μαχητές των Νορτλας και την ηρωική αντίσταση της .ΕΛ.ΔΥ.Κ ,αδιάψευστος μάρτυρας το κοιμητήριο στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας..
Πέρασαν 41 χρόνια από τότε και ακόμα και σήμερα δύσκολα μπορεί να πεί κανείς , ποιοι και γιατί και τι έφταιξε.Γι αυτά θα μιλήσει ο ιστορικός του μέλλοντος όταν μίση και πάθη , συμφέροντα και ιδιοτέλειες θα ξεθωριάσουν. ΄Για μας όμως που ζήσαμε τα γεγονότα όσο και αν ο χρόνος ξεθωριάζει τη μνήμη και στην καρδιά καταλαγιάζει το συναίσθημα, δεν μπορεί να μη θυμηθούμε .Είναι μια αόρατη δύναμη μέσα μας που ξυπνά και αναζητά βασανιστικά να εκφραστεί και να εκτόνωθεί. ΌΧΙ για να μισούμε κείνους που πράξαν το κακό αλλά για να συνετιστούμε ,να μην αφήνουμε τις κερκόπορτες ανοιχτές να τρυπώνουν όσοι σκέφτονται την άλωση μας.Γιατί όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής , ο Διονύσιος Σολωμός :'' Μη ειπούν για μας οι ξένοι αν μισούνται αναμεσά τους δεν τους πρέπει η λευτεριά''.
Φέτος και πάλι θα ακουστούν πανηγυρικοί λόγοι, θα γίνουν τελετές θα εξορκίσουμε το κακό με εκδηλώσεις μνήμης, όλα χρειάζονται μα πιο πολύ να έχουμε μια εθνική πολιτική και μια ομοψυχία. Τίποτα δεν μας χαρίζεται για αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση.
πραξικόπημα με τις ελληνικές μονάδες να βάλλουν κατά του Προεδρικού Μεγάρου
στη Λευκωσία , όπου βρισκόταν ο Μακάριος.Ο Αρχιεπίσκοπος διέφυγε στην Πάφο και από εκεί μεταφέρθηκε στη βρετανική βάση του Ακρωτηρίου από όπου τον φυγάδευσαν οι Αγγλοι στο εξωτερικό.Όμως στο εσωτερκό της Κύπρου ξεκίνησε ένας άνομος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των ελληνοκυπρίων.Στις 19 Ιουλίου ο Μακάριος ζήτησε από το συμβούλιο Ασφαλίας του Ο.Η.Ε. να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στην Κύπρο χωρίς το συμβούλιο να καταλήξει σε κάποια απόφαση.Ξημερώματα 20ης Ιουλίου του 1974 ξέσπασε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο που τις συνέπεις της ζούμε μέχρι και σήμερα. 37% του κυπριακού εδάφους κατελήφθει από τους τούρκους , 1619 αγνοούμενη που μετα απο΄41 χρόνια ταυτοποιούνται με τη μέθοδο του D.N.A και θάπτονται για να βρουν την ειρήνη και ένα καντύλι να ανάβει στο μνήμα τους.Μην ξεχνάμε και τους 200.000 εκτοπισμένους που ανάγκάστηκαν να γίνουν στον ίδιο τον τόπο πρόσφυγες ..Ενώ 4000 περίπου αναφέρονται οι νεκροί αυτής της κυπριακής τραγωδίας στην νεότερη ιστορία του ελληνισμού . Χωρίς να ξεχνάμε τους ηρωικούς μαχητές των Νορτλας και την ηρωική αντίσταση της .ΕΛ.ΔΥ.Κ ,αδιάψευστος μάρτυρας το κοιμητήριο στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας..
Πέρασαν 41 χρόνια από τότε και ακόμα και σήμερα δύσκολα μπορεί να πεί κανείς , ποιοι και γιατί και τι έφταιξε.Γι αυτά θα μιλήσει ο ιστορικός του μέλλοντος όταν μίση και πάθη , συμφέροντα και ιδιοτέλειες θα ξεθωριάσουν. ΄Για μας όμως που ζήσαμε τα γεγονότα όσο και αν ο χρόνος ξεθωριάζει τη μνήμη και στην καρδιά καταλαγιάζει το συναίσθημα, δεν μπορεί να μη θυμηθούμε .Είναι μια αόρατη δύναμη μέσα μας που ξυπνά και αναζητά βασανιστικά να εκφραστεί και να εκτόνωθεί. ΌΧΙ για να μισούμε κείνους που πράξαν το κακό αλλά για να συνετιστούμε ,να μην αφήνουμε τις κερκόπορτες ανοιχτές να τρυπώνουν όσοι σκέφτονται την άλωση μας.Γιατί όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής , ο Διονύσιος Σολωμός :'' Μη ειπούν για μας οι ξένοι αν μισούνται αναμεσά τους δεν τους πρέπει η λευτεριά''.
Φέτος και πάλι θα ακουστούν πανηγυρικοί λόγοι, θα γίνουν τελετές θα εξορκίσουμε το κακό με εκδηλώσεις μνήμης, όλα χρειάζονται μα πιο πολύ να έχουμε μια εθνική πολιτική και μια ομοψυχία. Τίποτα δεν μας χαρίζεται για αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση.
Ελένη Βαρνάβα - Καραγιάννη
φιλόλογος -συγγραφέας
φιλόλογος -συγγραφέας
Πρόεδρος Δ.ΕΠ.ΙΣ Ωρωπού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου