Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Σοβαροί κίνδυνοι από το στέγνωμα ρούχων μέσα στο σπίτι

Μήπως ανήκετε κι εσείς σε αυτούς που βρίσκουν καλή ιδέα να στεγνώνουν
τα ρούχα τους, το χειμώνα, μέσα στο σπίτι; Αν ναι, μάλλον θα πρέπει να σταματήσετε, καθώς μία ομάδα Βρετανών ερευνητών προειδοποιεί ότι η μέθοδος αυτή κρύβει σοβαρότατους κινδύνους για την υγεία μας.


Μάλιστα, ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος για τα άτομα με σοβαρή μορφή άσθματος και αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό.

Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνει ο Ντέιβιντ Ντέννινγκ, καθηγητής στο Εθνικό Κέντρο Ασπεργίλλωσης στο Μάντσεστερ της Μ. Βρετανίας, τα ρούχα όταν στεγνώνουν πάνω σε θερμαντικά σώματα αυξάνουν τα επίπεδα υγρασίας στον χώρο κατά 30%, δημιουργώντας το ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη μούχλας.

«Μια μπουγάδα βρεγμένων ρούχων περιέχει σχεδόν δύο λίτρα νερό, το οποίο εκλύεται στην ατμόσφαιρα κατά το στέγνωμα. Οι περισσότεροι εξ ημών, είτε έχουμε ανοσία στους μύκητες που αναπτύσσονται σε συνθήκες υγρασίας, είτε το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι ικανό να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις», εξηγεί ο Δρ Ντέννινγκ.

Ιδιαίτερη ανησυχία εκφράζουν οι ερευνητές σχετικά με το μύκητα της ασπεργίλλωσης, ο οποίος ενοχοποιείται για λοιμώξεις στους πνεύμονες.

«Στους πάσχοντες από άσθμα ο μύκητας της ασπεργίλλωσης μπορεί να προκαλέσει βήχα και συριγμό, ενώ σε άτομα με αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι καρκινοπαθείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία, οι πάσχοντες από AIDS και τα άτομα που έχουν αυτό-άνοσα νοσήματα, κινδυνεύουν περισσότερο να εκδηλώσουν ασπεργίλλωση», διευκρινίζει.

Τι πρέπει να κάνουμε...

Σύμφωνα με τον Δρ Ντέννινγκ θα πρέπει να προσπαθούμε να:

- Στεγνώνουμε τα ρούχα σε ανοιχτό χώρο η σε ειδικό στεγνωτήριο

- Αν δεν έχουμε εναλλακτική, φροντίζουμε, όταν το στέγνωμα γίνεται μέσα στο σπίτι, να μην πρόκειται για την κρεβατοκάμαρα ή το σαλόνι

- Σε κάθε περίπτωση έχουμε ανοιχτά παράθυρα

Τι είναι η ασπεργίλλωση

Εκδηλώνεται σε όσους έχουν εισπνεύσει σπόρια του μύκητα της ασπεργίλλωσης.

Η ασπεργίλλωση προσβάλλει κυρίως ανοσοκατεσταλμένα άτομα, άτομα με κοκκιοκυτταροπενία, οξεία λευχαιμία, ή λέμφωμα. Χτυπά συνήθως τους πνεύμονες (90%), αλλά δεν αποκλείεται να επεκταθεί σε άλλα όργανα.

Ποια είναι τα συμπτώματα

Οι ασθενείς εμφανίζουν βήχα, πλευρωδυνία, πυρετό, δύσπνοια και ταχύπνοια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μελέτη που έγινε από την Αρχιτεκτονική Σχολή «Mackintosh» της Γλασκώβης διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία των σπιτιών έχει υψηλά επίπεδα υγρασίας. Το ένα τρίτο αποδίδεται στο στέγνωμα των ρούχων εντός του σπιτιού.
http://www.zoomblog.org/2014/11/blog-post_850.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FvETeF+%28ZooM+BloG%29

Πηγή: http://www.zoomblog.org/2014/11/blog-post_850.html#ixzz3KTv8Bo7a

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Μαγειρική και φαγητά με ελιές-Παραδοσιακές Ελληνικές συνταγές -

Ελιές πράσινες με κρεμμύδια – Σπεσιαλιτέ Καρπενησίου
• 1 κιλό ελιές πράσινες φρέσκες (πικρές)
• μισό κιλό κρεμμύδια
• ρίγανη
• φλούδα λεμονιού
• λάδι για το τηγάνισμα

Σπάζουμε τις ελιές (όχι χαράκωμα, άλλα σπάσιμο μ' ένα σκληρό αντικείμενο ώστε η ελιά ν’ ανοίξει σε ένα μέρος) τις βάζουμε στο νερό μαζί με τη
φλούδα του λεμονιού. Αλλάζουμε το νερό αρκετές φορές, μέχρις ότου ξεπικρίσουν καλά, τις στραγγίζουμε και τις σκουπίζουμε ελαφρά.
Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα κόβουμε ψιλά - ψιλά. Βάζουμε στο τηγάνι λάδι, ρίχνουμε μέσα τα κρεμμύδια και τις ελιές και ανακατεύουμε, ωσότου αρχίσουν να ροδίζουν τα κρεμμύδια. Ρίχνουμε τότε και λίγη ρίγανη, ανακατεύουμε μια - δύο φορές και κατεβάζουμε από τη φωτιά.
Σημείωση: Ας μου επιτραπεί να αναφέρω λίγο το ιστορικό της συνταγής. Το φαγητό αυτό σπανίως μαγειρεύεται στην πατρίδα μητέρα. Το μαγείρευε η γιαγιά μου πού έχει πεθάνει εδώ και δέκα χρόνια. Εκλείπει συνεπώς καθώς φεύγουν οι ηλικιωμένες και γερασμένες νοικοκυρές.

Τηγανητές ελιές θρούμπες - Σπεσιαλιτέ Θηβών
• 1 κιλό ελιές θρούμπες Θηβών
• 1/2 κιλό κρεμμύδια
• ρίγανη
• 7 σκόρδο
• λάδι ελιάς, όσο σηκώσει
• 250 γραμ. ξίδι από σταφύλια
• μερικά σφιχτά αγνά
• λουκάνικα
• ραπανάκια φρέσκα

Σε μεγάλο τηγάνι ρίχνουμε λάδι και τις ελιές και τις τηγανίζουμε αρκετή ώρα. Κατόπιν, προσθέτουμε τη ρίγανη, τα κρεμμύδια ψιλοκομμένα και το σκόρδο, επίσης ψιλοκομμένο και συνεχίζουμε το τηγάνισμα.
Όταν τηγανιστούν όλα καλά, βγάζουμε το τηγάνι από τη φωτιά και σβήνουμε το μίγμα με ξίδι. Σερβίρονται σε μπολ, γαρνιρισμένες με σφιχτά αυγά, λουκάνικα και ραπανάκια.

Ελιόπιτα – Σπεσιαλιτέ Κύπρου
• 3 ½ ποτήρια αλεύρι
• 1 ποτήρι ελιές μαύρες
• 2 ποτήρια νερό χλιαρό
• λίγος δυόσμος ξερός τριμμένος
• 1 μικρό κρεμμυδάκι
• 3 κουταλάκια μπαίκιν - πάουντερ
• 1 ποτήρι λάδι
Αφαιρούμε τα κουκούτσια από τις ελιές και τις ψιλοκόβουμε. Προσθέτουμε το δυόσμο και το κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο.
Σε μια μεγάλη λεκάνη, ρίχνουμε το αλεύρι με το λάδι και το τρίβουμε. Μετά, ρίχνουμε το χλιαρό νερό και κάνουμε μια ρευστή ζύμη. Προσθέτουμε τελικά στο μίγμα και τις ελιές, πού έχουμε ετοιμάσει, και τα ανακατεύουμε.
Αλευρώνουμε ένα ταψί και βάζουμε μέσα το μίγμα. το ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 45 - 60 λεπτά.

Ελιόπιτα – Σπεσιαλιτέ Κύπρου
• 2-3 ποτήρια αλεύρι
• μισό ποτήρι λάδι
• 1 ποτήρι ελιές κομμένες σε μικρό, κομματάκια
• 1 κρεμμύδι
• λίγος δυόσμος
• μισό ποτήρι χυμός πορτοκαλιού
• νερό χλιαρό όσο πάρει

Ριζιάζουμε το αλεύρι με το λάδι και μετά, ρίχνουμε το χυμό και το νερό και ζυμώνουμε ώσπου να γίνει ή ζύμη μαλακιά. Μετά ανοίγουμε τη ζύμη σε φύλλο χοντρό και απλώνουμε μέσα τις ελιές, το κρεμμυδάκι, κομμένο σε μικρά - μικρά κομματάκια, και το δυόσμο και τυλίγουμε το φύλλο να γίνει σαν μικρή φρατζόλα. Ψήνεται σε μέτριο φούρνο.
Σημείωση: Μπορούμε να φτιάξουμε και με άλλο τρόπο την ελιόπιτα:
Ζυμώνοντας μέσα στη ζύμη τις ελιές, το κρεμμύδι και το δυόσμο, φτιάχνουμε μικρές- μικρές ατομικές ελιόπιτες. Ανάλογα με την ποσότητα πού θέλουμε, κανονίζουμε και τα υλικά.

Ελιόπιτα – Σπεσιαλιτέ Κύπρου
• 3 ποτήρια αλεύρι (ή όσο σηκώσει)
• λίγη μαγιά μπύρας
• 3/4 ποτηριού αραβοσιτέλαιο
• λίγος δυόσμος
• μία χούφτα ελιές
• 1 κρεμμύδι ξερό
• σουσάμι

Για τη ζύμη, τρίβετε το αλεύρι, το λάδι και τη μαγιά πού έχετε διαλύσει σε χλιαρό νερό. Ζυμώνετε.
Για τη γέμιση, βάζετε τις ελιές, δυόσμο, κρεμμύδι ψιλοκομμένο και μια κουταλιά σούπας ζάχαρη. Ανοίγετε φύλλο, βάζετε τη γέμιση στο μάκρος και τυλίγετε κάνοντας ένα μακρύ ρολό. Τυλίγετε το ρολό σε σουσάμι, πού προηγούμενα έχετε βράσει λίγο και στραγγίσει. Να είναι λίγο υγρό, για να κολλάει στο ρολό.
Ψήνετε την πίτα σε μέτριο φούρνο, περίπου 45 λεπτά, ώσπου να ροδίσει. Όταν κρυώσει, την κόβετε κομμάτια. Τρώγεται κρύα.

Γαρνιτούρα από ελιές
Περνούμε από το βούτυρο λίγο κρεμμυδάκι και μαϊντανό ψιλοκομμένο και προσθέτουμαι καλό ζωμό, ένα ποτήρι άσπρο κρασί, κάπαρη και σαρδέλα κοπανισμένη σε μία χουλιαρά λάδι. Βάζουμε σε αυτή την σάλτσα ελιές χωρίς κουκούτσι, ρίχνουμε λίγο ζωμό και ενώνουμε τη σάλτσα με λίγο ξανθό χυλό φτιαγμένο ιδιαιτέρως με αλεύρι και βούτυρο.

Φιλέτο βοδινό με ελιές
Καθαρίζουμε ένα βοδινό φιλέτο αναιρούντες τα νεύρα του, το τυλίγουμε με λαρδί δένοντας αυτό και το θέτουμε να κοκκινίσει μέσα σε κατσαρόλα με λίγο βούτυρο, λαρδί, μυρωδικά, ένα δεμάτι λαχανικών (μαϊντανό, δάφνη και θυμάρι), ντομάτα, νερό και λίγο κρασί Μαδέρας. Αφήνουμε να βράσουν, κατόπιν περνούμε τη σάλτσα από τρυπητό και προσθέτουμε ελιές πράσινες ζεματισμένες και χωρίς κουκούτσια. Ξαναβράζουμε εκ νέου έως ότου να δέσει η σάλτσα, και σερβίρουμε γαρνίροντας.

Πάπια με ελιές
Λαμβάνουμε 300 δράμια πράσινες ελιές φροντίζοντας να είναι ισόμετρες, κατόπιν δε τις ζεματίζουμε και τις δροσίζουμε με κρύο νερό. Τις απλώνουμε κατόπιν επάνω σ’ ένα πανί και τις γεμίζουμε με ένα γέμισμα καμωμένο από πουλερικά. Αφού γεμίσουμε όλες τις ελιές, τις ζεματίζουμε πάλι δεύτερη φορά σε νερό με αλάτι. Κατόπιν τις στραγγίζουμε και τις απλώνουμε σε ένα πανί. Λαμβάνουμε μια φόρμα και τη γεμίζουμε με τις ελιές, τις οποίες βάζουμε κανονικά. Αλείφουμε με ασπράδι του αυγού τις ελιές κατ’ αρχάς και κατόπιν με ένα γέμισμα από πουλερικά πάχους μισού δακτύλου, γεμίζουμε το άδειο μέρος της φόρμας με φέτες πάπιας και φέτες μανιτάρια. Τα βρέχουμε με λίγη σάλτσα με την ουσία των παπιών και μανιταριών και σκεπάζουμε τις πάπιες με γέμισμα και με ένα χαρτί στρογγυλοκομμένο και αλειμμένο με βούτυρο.
Βάζουμε το φαγητό μας στο φούρνο μέσα σε μια κατσαρόλα με νερό και το ψήνουμε επί ημίσειαν ώρα. Άμα ψηθεί και είναι έτοιμο, αναποδογυρίζουμε αυτό τ' ένα πιάτο, αφαιρούμε το υγρό πού θα τρέξει στο πιάτο με ένα καθαρό πανί και τριγυρίζουμε τον πάτο τού πιάτου με κεφάλια μανιταριών.

Πάπια με ελιές κατά τρόπο απλούστερο
Παίρνουμε την πάπια και αφού την καθαρίσουμε, χώνουμε ένα σίδερο καμένο στην κοιλιά της κατά τη συνήθεια, βάζουμε αλάτι, πιπέρι και λίγη κανέλα, προσθέτουμε δε και ντομάτα και ελιές πράσινες χωρίς κουκούτσια. Άμα ψηθεί, την κατεβάζουμε και τη σερβίρουμε κατόπιν.-->
Πηγές:Πατροπαράδοτες Ελληνικής συνταγές-17.000 Ελληνίδες νοικοκυρές γράφουν τις συνταγές του τόπου τους, Μεγάλη μαγειρική ζαχαροπλαστική & ποτοποιία-Σαράντου Κωνσταντινουπόλεως και Βασιλάκη Αθηνών-Εν Αθήναις 1876
Από το ftiaxno
http://www.kalyterotera.gr/2014/11/blog-post_405.html

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Κολοκύθα:Μια σούπα φάρμακο για το στομάχι

Βλέπετε στην αγορά κόκκινες κολοκύθες τεραστίων διαστάσεων και αναρωτιέστε : μα, τι κάνει κανείς με μια κόκκινη κολοκύθα ;
Μια σούπα βελουτέ, κυρίως ! Είναι πλασμένη γι'αυτό η κολοκύθα, παρότι η ελληνική κουζίνα δεν έχει τέτοια παράδοση. Οι Ελληνες δεν γνωρίζουμε τις ευεργετικές ιδιότητες της κόκκινης κολοκύθας, άριστο καταπραυντικό, φάρμακο για το στομάχι.
 
Υλικά

  • 1 φέτα κολοκύθα η αγοράστε μια μικρή ολόκληρη, διατηρείται στο ψυγείο για καιρό
  • 2 πατάτες (εγώ βάζω γλυκοπατάτα, είναι πιο νόστιμη)
  • 1 μικρό κρεμμύδι (προαιρετικό, εγώ δεν βάζω, για να έχω απαλό βελουτέ που δεν «τρίβει» το στομάχι)
  • 1/2 κουταλιά γλυκού κρέμα γάλακτος (προαιρετικά)
  • Αλάτι
Εκτέλεση

  • 1. Ξεφλουδίζετε και κόβετε την φέτα κολοκύθα, τις πατάτες και το κρεμμύδι (αν βάλετε) σε κύβους
  • 2. Βράζετε όλα τα λαχανικά μαζί σε αλατισμένο νερό για 20 λεπτά.
  • 3. Τα περνάτε στο μούλτι, με λίγο από το υγρό της βράσης, μέχρι να γίνουν βελουτέ
  • 4. Τοποθετήστε το βελουτέ σε ένα μπολ. Προσθέστε υγρό της βράσης όσο χρειάζεται για να γίνει σούπα βελουτέ, να μην είναι πουρές.
  • 5. Όταν έρθει η ώρα να σερβίρετε προσθέστε στη μέση του πιάτου την κρέμα γάλακτος, όμορφα, σαν ένα φουντούκι. Μη βάλετε πολύ κρέμα, η σούπα θα ασπρίσει και θα ξενοστημίσει.
  • 6. Περάστε τον χειμώνα σας τρώγοντας αυτή τη σούπα, θα με θυμάστε. Διατηρείται στο ψυγείο για 5 ημέρες. Είναι τόσο γευστική που σερβίρεται κάλλιστα και σε τραπέζι καλεσμένων.

Το τι άλλο κάνουμε με μια κόκκινη κολοκύθα, πάρτε παράδειγμα από τους αμερικανούς που ζουν τρώγοντας κολοκύθες:
1. Κάνουν υπέροχα cookies

Κάνουν πουρέ και smoothies από κολοκύθα:

Κάνουν ψωμί από κολοκύθα:

Κάνουν μπύρα από κολοκύθα:

Κάνουν μάσκες ομορφιάς με κολοκύθα:

Κολοκύθα:Μια σούπα φάρμακο για το στομάχι

http://trelogiannis.blogspot.gr/2014/11/blog-post_21.html
http://www.iefimerida.gr/news/177697/se-ti-hrisimeyei-i-kokkini-kolokytha-mia-soypa-farmako-gia-stomahi

Χριστουγεννιάτικο παζάρι από τα παιδιά των κατηχητικών μας

Χριστουγεννιάτικο παζάρι από τα παιδιά των κατηχητικών μας

Εισερχόμενα

Εκδόσεις Χρυσοπηγή



προς talantoblog, Αδελφότητα, Ορθόδοξη, Πανελλήνιος, Σύνδεσμος, Μαρία, Αγιορείτικο, Πενταπόσταγμα, Αμήν, Στέλιος, Eλλάς, Ιερ.&, Χαμομηλάκι, π.Γεώργιος, Κωνσταντίνος, Χριστιανός, Γιάννα, Χριστίνα, Δόγμα, Χρήστος, Βασιλική, Νάσσος, Δημήτριος, geo, Ζωή
 
Από την Κυριακή 30 Νοεμβρίου  μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και κάθε Κυριακή έως τα Χριστούγεννα, τα παιδιά των κατηχητικών σχολείων της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής, διαθέτουν με αγάπη τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια που δημιούργησαν , με σκοπό να ενισχυθεί το φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μονής .Πανέμορφα χειροποίητα Χριτουγεννιάτικα στολίδια καμωμένα με αγάπη από τα παιδιά για την αγάπη.
Σας περιμένουμε !!

Αμαριώτικη Ριζίτικη Παρέα, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Κυριακή 2 Νοεμβρί...

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Ο εκπληκτικός βίος της Αγίας Αικατερίνης λύνει την απορία του πως διαδόθηκε ο Χριστιανισμός ανάμεσα στους Ελληνες.

Οι ρίζες της Αγίας
Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Ελληνικώτατη και μεγάλη πόλη της Αιγύπτου, την Αλεξάνδρεια. Η οικογένεια της ήτανε από τις μεγαλύτερες και επισημότερες οικογένειες. Είχε καταγωγή βασιλική. Ήταν απόγονος των Πτολεμαίων, των βασιλέων της Αιγύπτου. Ο δε πατέρας της λεγόταν Κώνστας και είχε διορισθή από εκείνους, που διοικούσαν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία τοπάρχης στην Κύπρο. Κατόπιν όμως μετετέθη στην Αλεξάνδρεια.

Μόρφωσις καταπληκτική
Η Αικατερίνη ήτανε εξυπνότατη και είχε μεγάλη όρεξι, για σπουδή και γράμματα. Ως τα δεκαοκτώ χρόνια έμαθε τέλεια την Ελληνική και Ρωμαϊκή Παιδεία και Επιστήμη. Έμαθε τους μεγάλους ποιητές, τον Όμηρο και τον Βιργίλιο. Σπούδασε την Ιατρική και διάβασε τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό, τους ιατρούς. Περισσότερο όμως ασχολήθηκε με την Φιλοσοφία. Τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Φιλιστίωνα και τους άλλους φιλοσόφους τους έπαιζε στα δάκτυλα. Ασχολήθηκε και με τους μεγάλους μάγους και αποκρυφιστάς, τον Διονύσιον και την Σίβυλλαν. Έμαθε την ρητορική τέχνη και είχε ευφράδεια καταπληκτική. Έμαθε επίσης πολλές γλώσσες. Τόση δε ήταν η εξυπνάδα της και η σοφία, που απέκτησε, ώστε έμειναν κατάπληκτοι όσοι την έβλεπαν και την άκουγαν. 

Η οικογένεια της ήθελε να την παντρέψει αλλά η Αγία αρνιόταν να παντρευτεί γιατί ήθελε να ζήσει ζωή παρθενική. Ύστερα όμως από πολλές πιέσεις είπε στην οικογένεια της ότι θα παντρευόταν κάποιον που θα ήταν ανώτερος της σε όλα τα χαρίσματα. Η οικογένεια της όσο και να έψαξε δεν βρήκε κάποιον και σκέφτηκαν να πάνε σε έναν άγιο άνθρωπο ασκητή να ζητήσουν την συμβουλή του. Αυτός μόλις έμαθε αυτά είπε στην Αγία πως ξέρει κάποιον που από αυτήν έχει περισσότερα χαρίσματα. Τότε της έδωσε μια εικόνα της Παναγίας που κρατούσε το Θείο βρέφος και της είπε να πάει στο σπίτι της και να προσευχηθεί όλη την νύχτα και η Παναγία θα την οδηγήσει και θα την φωτίσει.

Ο Νυμφίος την αποστρέφεται
Πράγματι η Αικατερίνη πήρε την Εικόνα της Θεομήτορος από τον Ασκητή και πήγε στο σπίτι της γεμάτη σκέψεις και απορίες. Εκεί στο αρχοντικό της άφησε εντολή να μην την ενοχλήσει κανείς και κλείστηκε, όπως της είπε ο ασκητής, ολομόναχη στο δωμάτιο της.

Προσευχόταν τη νύκτα συνεχώς. Τα βαθειά μεσάνυχτα, όμως, από την κούραση και την αγωνία, την πήρε ο ύπνος. Και τι βλέπει στον ύπνο της! Βλέπει την Βασίλισσα των Ουρανών, την Παρθένα Μαρία, με το Θείο Βρέφος τον Χριστόν στην αγκαλιά της. Ο Χριστός ακτινοβολούσε περισσότερο από τον ήλιο. Κοίταζε όμως την Μητέρα του και όχι την Αικατερίνη. Η Αικατερίνη δεν μπορούσε να ιδή το Πρόσωπο Του. Βλέπει επίσης στον ύπνο της, πως άλλαξε θέση. Πήγε από το άλλο μέρος για να αντικρύση το πρόσωπο Του και το βλέμμα Του. Ο Χριστός όμως γύρισε από το αντίθετο μέρος το πρόσωπο Του. Αυτό συνέβη τρείς φορές. 

Στην τρίτη φορά άκουσε την Παναγία να λέγη:
– Κοίταξε παιδί μου, την δούλη Σου Αικατερίνη πόσο ωραία είναι, πόσο όμορφη, πόσο λαμπρή…
– Όχι, απάντησε, το Θείο Βρέφος. Είναι άσχημη, μαύρη και σκοτεινή. Δεν μπορώ να την βλέπω.
– Μα είναι η πιο όμορφη από όλους τους φιλοσόφους και ρήτορας, η πιό ευγενής και η πιό πλούσια από όλες τις νέες του τόπου, λέγει η Παναγία.
– Και Εγώ, λοιπόν Μητέρα, σου λέγω πως είναι αμόρφωτη, φτωχή και άξια περιφρονήσεως. Εφ’ όσον βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται (πλάνη της ειδωλολατρίας ή της αθεΐας), δεν καταδέχομαι να Μου ιδή το πρόσωπο Μου.
- Παιδί μου, μη την καταφρονείς την νέα. Βοήθησε την, καθοδήγησε την, πως να μπορέσει να ιδή το υπέρλαμπρον πρόσωπον Σου, πρόσθεσε η Θεοτόκος.
– Να πάη, απάντησε ο Χριστός, στο γέροντα που της έδωσε την Εικόνα και οτι εκείνος την συμβουλέψη, να κάνη. Μόνον έτσι θα ιδή το πρόσωπον Μου και θα νοιώση χαρά ανείπωτη και θα βρή την ευτυχία της.
Αυτά βεβαίως η Αικατερίνη τα είδε, όπως είπαμε, στον ύπνο της και ξύπνησε ταραγμένη.

Το δακτυλίδι της Θείας Μνηστείας
Νύχτα σχεδόν ξεκίνησε με μερικές άλλες γυναίκες, για να συναντήση τον άγιο εκείνο γέροντα ασκητή. Όταν έφτασε, έπεσε με δάκρυα στα πόδια του και άρχισε να του διηγήται λεπτομερώς όσα είδε στον ύπνο της. Έπειτα τον παρακαλούσε να την συμβουλέψη τι να κάνη, για να μπορέση να ιδή το πρόσωπον του Χριστού. Ο ασκητής δεν έχασε την ευκαιρία. Της μίλησε για την χριστιανική Πίστι. Για τα μυστήρια του σύμπαντος και τον προορισμό του ανθρώπου. Της είπε έπειτα για τον Νυμφίον – Χριστόν και την αγάπη, που έδειξε για το ανθρώπινο γένος, ώστε να εγκαταλείψη την Βασιλεία των Ουρανών και να έλθη στη γη και να σταυρωθή για την κάθε ψυχή. Ακόμη της είπε για την ευτυχία, που ευρίσκουν οι ψυχές, που κατορθώνουν να γυρίσουν στον Χριστό, να συνδεθούν μαζί Του και να γίνουν νύμφες Του. 

Η Αικατερίνη τ’ άκουσε όλα αυτά με μεγάλη προσοχή. Το σοφό μυαλό της και η ευαίσθητη καρδιά της δεν άργησαν να κλείσουν μέσα τους την αλήθεια της χριστιανικής Πίστεως. Ζήτησε μάλιστα να βαπτισθή. Μέχρι τότε ήταν αβάπτιστη. Πράγματι ο ασκητής, που είδε την αγάπη της προς τον Χριστό, την εβάπτισε. Χαρούμενη τώρα η Αικατερίνη, πήγε στο μέγαρο και όλη τη νύχτα προσευχότανε στον Χριστό. Τι χαρά ήταν εκείνη! Τι ευτυχία!… 

Όταν όμως την πήρε ο ύπνος, βλέπει πάλι την Παναγία, με το λαμπερό Θείο Βρέφος. Αλλά αυτή τη φορά, δεν γύρισε το Βρέφος αλλού τα μάτια Του. Αλλά την κοίταζε με γλυκό και γαλήνιο βλέμμα.
- Πως, Τον ρώτησε η Παρθένος, Σου φαίνεται τώρα η νέα;
- Τώρα μάλιστα, απάντησε! Τώρα έγινε λαμπερή, ένδοξη, πλούσια και πάνσοφος. Τίποτε από τα παλαιά δεν ευρίσκω επάνω της. Έφυγε το σκοτάδι. Εξαφανίστηκε η ασχήμια της. Χάθηκε η φτώχια και η αμορφωσιά της. Τώρα είναι καλή. Είναι γεμάτη χαρές και αγαθά. Τώρα, μάλιστα, συμφωνώ και αποφασίζω να την μνηστευθώ, για νύμφη Μου άφθορο. 

Τότε η Αικατερίνη, είδε, πως έπεσε χάμω και πως με δάκρυα Του έλεγε:
– Υπερένδοξε Δέσποτα, δεν είμαι άξια να ιδώ την Βασιλεία Σου. Αλλά αξίωσε με να γίνω μια ταπεινή δούλη Σου.
Εκείνη τη στιγμή βλέπει – στον ύπνο της πάντα – την Παναγία να της πιάνη το δεξί της χέρι και να λέγη:
– Δός της παιδί Μου, το δακτυλίδι, να την νυμφευθής, για να την αξιώσης της Βασιλείας Σου της αιωνίου.
Πράγματι! Ο Δεσπότης – Χριστός της έβαλε στο δάκτυλο ένα ωραίο δακτυλίδι και της είπε:
”Ιδού σήμερα σε λαμβάνω για νύμφη Μου άφθορο και αιώνιο. Φύλαξε με ακρίβεια αυτή τη συμφωνία και μη λάβης πλέον άλλον νυμφίον επίγειον”. Με τα λόγια αυτά του Χριστού ξύπνησε η Αγία Αικατερίνη. Κοίταξε το δεξί της χέρι και βλέπει – ώ του θαύματος! – οτι φορούσε το δακτυλίδι, ενώ στη ζωή της ποτέ άλλοτε δεν είχε φορέσει!
Πλημμύρισε τότε η καρδιά της από ιερή συγκίνησι και θείο έρωτα. Δόθηκε από τότε ολόψυχα στον Χριστό.

Η εν Χριστώ βιοτή της Αγίας
Η Αικατερίνα είχε διαλέξει τον δρόμο της: της τελείας αυταπαρνήσεως, της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στον Θεό. Απέρριπτε κάθε πρόταση για επίγειους δεσμούς και με το φωτεινό, το σπινθηροβόλο πνεύμα της και τα γενναία αισθήματα της καρδιάς της στάθηκε αμετακίνητα πιστή στην υπόσχεση της προς τον Κύριο. Με μεγάλη προσοχή και θερμότατη προσευχή αντιμετώπιζε τις συχνές παγίδες του μισόκαλλου εχθρού, που προσπαθούσε με δόλο να την μετακινήσει από το στέρεο πνευματικό βάθρο της. 

Η ισχυρή θέληση της, η σταθερή πίστη της, η χάρις του Θεού την αναδείκνυαν πάντοτε νικήτρια στον πόλεμο εναντίον της σαρκός, εναντίον των επιθέσεων του δαίμονος που καραδοκούσε την στιγμή να ταράξει τον λογισμό και να σπείρει την αμφιβολία. Όμως για την Αγία ένα πράγμα ήταν ξεκαθαρισμένο: ο δρόμος της ο επίγειος θα έπρεπε να έχει τέρμα του την υψηλότερη έκφραση του πνευματικού αγώνος, την αγιότητα. 

Την διάπυρη αγάπη της στον Θεό την διοχέτευε, όπως ήταν φυσικό, στον πλησίον. Πλούσια στα αισθήματα, πλούσια και στις προσφορές. Έτσι στην δυστυχία των άλλων αποδεικνυόταν ο παρήγορος άγγελος της Ελπίδος. Ο καταγαυσμός της ψυχής της διαχεόταν ευεργετικά σε όλους και πιο πολύ στους αδύνατους στην πίστη. Αλλά εκεί που θριάμβευε ήταν οι ατέλειωτες συζητήσεις για τα μαρτύρια που υπέφεραν οι πιστοί του Κυρίου. Και τους στήριζε όλους. Εδραίωνε μέσα τους την αλήθεια. Νουθετούσε και χειραγωγούσε με γνησιότητα αισθημάτων φιλαδέλφως. 

Καθώς η Αγία Αικατερίνα βρέθηκε να έχει πλούτη πολλά, τα διένεμε με ιδιαίτερη αγαλλίαση στους πένητες. Να καλυφθούν ανάγκες τρέχουσες. Διαλεκτική, ήρεμη, συζητούσε «περί των δογμάτων ως ο μάλλον εγκρατής αυτών θεολόγος». Με ευφράδεια και αξεπέραστη πειθώ διέλυε όλες τις απορίες και τις αμφιβολίες. Διαπρύσιος κήρυκας της αλήθειας του Χριστού ενέπνεε ακόμα και αυτούς τους ειδωλολάτρες, οι οποίοι αδυνατούσαν να υπερασπιστούν τα άψυχα είδωλα τους και μετατρέφονταν ευτυχείς στην μόνη αληθινή πίστη. Η ευρυμάθεια της, τα ψυχικά και πνευματικά της χαρίσματα, η όλη εμφάνιση της, η έντονη προσωπικότητα της, την επέβαλαν παντού. Έγινε το σημείο αναφοράς στον τόπο της.

Η Αγία στην φυλακή
Η Αλεξάνδρεια τυλίγεται στους καπνούς από τις θυσίες στους ψεύτικους θεούς. Ο αυτοκράτορας Μαξιμίνος (307-313 μ.Χ.) είχε ζητήσει τη προέλευση των κατοίκων της πόλεως σε μια θεαματική εορταστική εκδήλωση να τιμηθούν τα κατάπτυστα είδωλα.

Πρόκληση μεγάλη για τους Χριστιανούς της περιοχής. Και η Αγία Αικατερίνα πρώτη αντιδρά με υψηλό φρόνημα και γενναιότητα της καρδιάς της. Ζητά να συναντήσει τον άρχοντα. Και η Αγία με την ευφράδεια που την διακρίνει ελέγχει τον Μαξιμίνο και παραθέτει τα επιχειρήματα της σε μια έκρηξη ομολογίας της πίστεως. Ο τύραννος σαστισμένος από το θάρρος της νεαράς δίνει εντολή να την φυλακίσουν. Στην φυλακή η Αγία προγεύεται την τρυφή του παραδείσου μεσ’ από ανήκουστα βασανιστήρια. Μέσα στον σκοτεινό θάλαμο προσεύχεται και δοξολογεί τον Κύριο.

Η Αγία και οι πενήντα ρήτορες
Ο σκληρός τύραννος, όργανο του διαβόλου, εξοργισμένος σκέπτεται ημέρα και νύχτα πως θα αντιδράσει δυναμικά. Ο λαός είδε και άκουσε. Συγκλονίστηκε από την νίκη της, την δύναμη της ψυχής της. Ένιωσε μειωμένο τον βασιλέα. Κι εκείνος με μια φαεινή, όπως πίστευε, ιδέα αποφασίζει να αντιπαραθέσει στην Αγία τους φημισμένους φιλοσόφους και ρήτορες της Αλεξάνδρειας. Αισιόδοξος για την έκβαση καλεί την σοφή νεανίδα από την φυλακή. Άγγελος όμως Κυρίου την επεσκέσθει στην φυλακή και της προλέγει την νίκη: «μή φοβοῦ, ἡ παῖς τοῦ Θεοῦ• ἰσοῦ γάρ δοθήσεται σοί σοφία ἐπί τή σή σοφία παρά Θεοῦ καί πείσεις τούς πενήκοντα ρήτορας. Οὐ πείσεις δέ μόνον ἁπλῶς, ἀλλά καί αὐτούς καί πολλούς σύν αὐτοῖς ἑτέρους προσάξεις Θεῶ. Εἴτα καί αὐτή τόν τοῦ μαρτυρίου στέφανον ἀναδήσει».

Έτσι οι γνωστοί σε όλους, οι μοναδικοί για την σοφία και την δύναμη τους ρήτορες της Αλεξάνδρειας όχι μόνον ηττώνται στις υποτονικές τους προσπάθειες να μεταπείσουν την νεαρά Αικατερίνα, αλλά μεταστρέφονται όλοι στον Χριστιανισμό, και ομολογούν ευθέως την πίστη τους στον αληθινό Θεό. Μαζί τους ομολόγησαν την πίστη τους και πολλοί ειδωλολάτρες που παρακολουθούσαν έκπληκτοι. Έξαλλος και τυφλωμένος ο αυτοκράτορας δίνει διαταγή να καούν στην πυρά οι μάρτυρες. Την εσπέρα, ευσεβείς χριστιανοί θέλησαν να πάρουν τα λείψανα των Μαρτύρων και διαπίστωσαν με συγκίνηση ότι είχαν μείνει άθικτα από την φωτιά.

Η οργή του Μαξιμίνου
Ο αυτοκράτορας Μαξιμίνος χρησιμοποιεί τώρα ως όπλο την υποκρισία. Με γλυκόλογα και μεγαλόστομες υποσχέσεις προσπαθεί να προσεγγίσει την καρτερόψυχη κόρη. Αλλά η Αγία Αικατερίνα με την ίδια πάντοτε ψυχική δύναμη, απέρριπτε τις αμαρτωλές προτάσεις του άρχοντα απαντώντας με λόγους πύρινους για τον Νυμφίο Χριστό. Ο τύραννος εξοργίζεται και δίνει διαταγή να της αφαιρέσουν την βασιλική πορφύρα και να την χτυπούν με βούνευρα. 

Το παρθενικό σώμα της βάφτηκε στο αίμα. Η ψυχή της η λάμπουσα δέεται περίπαθα σε Εκείνον. Ανήμερο θηρίο ο Μαξιμίνος διατάσσει και πάλι την φυλάκιση της μάρτυρος. Μέσα στην φυλακή την βασανίζουν οι βάρβαροι δήμιοι, ημέρα και νύχτα. Όμως η Αγία είναι πλέον κάτοικος ενός άλλου κόσμου. Μέτοχος της αναφαίρετης ειρήνης, επικοινωνεί από την σκοτεινή φυλακή με τον Σωτήρα. Γνωρίζει πως αυτός ο ψυχρός χώρος είναι το τελευταίο σκήνωμα της επάνω στην γη. Φαντάζει σαν άγγελος με ανοικτές τις φτερούγες, έτοιμη να μεταβεί καλλίνικος στους ουρανούς. Τον μόνο της στόχο. Που πληροί με θεία αισθήματα την καρδιά της.

Η Αυγούστα Φαυστίνα και η ακολουθία της
Η Αυγούστα Φαυστίνα, η σύζυγος του Μαξιμίνου, συνοδευόμενη από τον στρατηγό Πορφυρίωνα και διακόσιους στρατιώτες ποθεί να συναντήσει την περίφημη Αικατερίνα. Η Αγία την δέχεται με απέραντη αγάπη και το στόμα της και πάλι θα λαλήσει σοφία. Έκσταση διακατέχει το πνεύμα των επισκεπτών. Κλαίοντες όλοι γονατίζουν μπροστά σ’ αυτή την εξαίσια κόρη και ομολογούν με ταπείνωση την πίστη τους στον Λυτρωτή. Η οργή όμως του τυράννου δεν περιγράφεται και αποφασίζει τον άμεσο θάνατο τους, να αποκεφαλιστούν.

Ο φρικτός κολαστήριος τροχός
Ο τύραννος προσπαθεί για μια ακόμα φορά με κολακείες να αλλάξει την Μάρτυρα του Χριστού. Όμως και πάλι ηττάται. Γι αυτό δέχεται χαιρέκακα την πρόταση του υπάρχου Χουρσασαδέμ του πολυμήχανου, ο οποίος προτείνει τρόπο μαρτυρίου για την Αγία Αικατερίνα τον φρικτό τροχό. Τον κατασκεύασαν σε τρεις ημέρες. Ο τροχός απέληγε σε αιχμηρούς ήλους και εκτείνετο με σχοινί και τροχαλίσκους. Μόλις όμως τοποθέτησαν σ’ αυτόν την γενναία Μάρτυρα, για να διαλύσουν το σώμα της, θεία ευδοκία, ο τροχός κομματιάστηκε και σκορπίστηκε γύρω στον ανοιχτό χώρο. Και έμεινε η Αγία «ως άκμων ανήλατος». Κόσμος πολύς παρακολουθούσε την σκηνή και πολλοί πίστεψαν στον Χριστό θαμβωμένοι από το παράδοξο τούτο γεγονός. Μάταια παλαίει με τον Θεό ο Μαξιμίνος. Έτσι ανήμπορος και έξαλλος διατάσσει τον αποκεφαλισμό της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης με ξίφος.

Ο αποκεφαλισμός της Αγίας
Στρατιώτες παρέλαβαν την κόρη και την οδήγησαν στον τελικό τόπο του μαρτυρίου.
Πολλές γυναίκες, επιφανείς και επίσημες, είχαν συγκεντρωθεί εκεί και ολοφυρόμενες «τήν τελευταίαν ἐκείνην ἐκδημίαν ἐπένθουν. Ἡ δέ μεθ' ὑγιοῦς πάνυ καί ἀταράχου της καταστάσεως, καιρόν εἰς προσευχήν αἰτεῖ, καί διδούσι τήν χάριν οἱ στρατιῶται, καί χείρας ἅμα καί ψυχήν εἰς οὐρανούς ἀνασχοῦσα, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός μου, ἔφη, εὐχαριστῶ σοί ὅτι ἔστησας ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατεύθυνας τά διαβήματά μου, καί νῦν ἐκτεινόν σου τάς ὑπέρ ἠμῶν τραυματισθείσας σταυρῶ παλάμας καί δέξαι τήν ψυχήν ἤν ὑπέρ σου καί τῆς σῆς ὁμολογίας κατέθυσα... ἀλλ' οἶς ὑπέρ σου ἐξέχεα αἵμασι τάς ἐμᾶς κηλίδας ἀπόπλυνον»» (Συμεών ο Μεταφραστής). 

Η Αγία Αικατερίνα είναι πανέτοιμη μπροστά σε μια πραγματικότητα πού με πάθος ανέμενε. Το μεγάλο της όνειρο να «τελειωθεί» για τον Κύριο είναι πλέον προ των πυλών. Και η προσευχή της αυτή την στιγμή, θερμότερη παρά ποτέ, εκτοξεύεται στους ουρανούς ως βέλος πύρινο. Η ευγνωμοσύνη της προς το Πάνσεπτο Πρόσωπο του Κυρίου ξεχειλίζει. Αλλ' ιδού! Η μοναδική στιγμή φθάνει. Παλλόμενον υψώνεται το ξίφος του δημίου. «Χριστέ μου, δόξα, Σωτήρ καί ρύστα, σύ οὔν δέξαι τό πνεῦμά μου» ψιθυρίζουν τά χείλη της. Και η τιμία κάρα της Μεγαλομάρτυρος αποκόπτεται. Αλλ' ώ θαύμα μέγα! «Οι παρόντες γάλα είδον αντί αίματος» να ρέει. Η αγνή, η πιστή, η σεμνή, η ενάρετη, η γενναία, η σοφή, η παρθένος, εγκαταλείπει την επίγεια βιοτή μέσα στο λευκό. Και σε ηλικία τρυφερότατη. Απόδειξη της θείας καθαρότητός της και του σημείου ότι οι ουρανοί την δέχονται ως νύμφην εκλεκτή του Χριστού! Σε ξέχωρη θέση, δίπλ' από την Άχραντη Μητέρα Του. Το έτος 307 μ.Χ. Πού βάφτηκε στο αίμα τόσων Μαρτύρων.

Το άστρο το Σινά
Αμέσως μετά τον αποκεφαλισμό της Αγίας Αικατερίνης, άγγελοι Κυρίου εστάλησαν «το εκείνης σώμα προς το Σινά όρος προπέμπειν». Το τοποθέτησαν στα λευκά φτερά τους, ευωδιαστό κι ανάλαφρο, σαν Άστρο λαμπερό, στην ύψιστη κορυφή του όρους, ύψους 2642 μέτρων πάνω από την θάλασσα. Το τίμιο λείψανο της Αγίας Αικατερίνης ανακαλύφθηκε κατά τον η΄ αιώνα στις παρυφές του όρους, από Χριστιανούς της Αιγύπτου και μεταφέρθηκε στην Μονή του Σινά. Οι Σιναΐτες μοναχοί με βαθειά ευλάβεια και συγκίνηση περισσή το τοποθέτησαν στον Ναό της Μονής σε μαρμάρινη λάρνακα, πάνω από την οποία καίουν εννέα ολόχρυσες κανδήλες. 

Από τότε η Μονή έλαβε το όνομα της Αγίας Μελαλομάρτυρος Αικατερίνης. Η μεγάλη, η ένδοξος Μάρτυς, η πάνσοφος Αικατερίνα γίνεται δείκτης της ψυχικής ωραιότητος, που μέσα από τα σκοτάδια άγει προς το αιώνιο φως. Και θα μπορείς κοντά της στο Σινά να απορρίψεις τις γήινες σκέψεις και να αφήσεις το πνεύμα ελεύθερο για τα υψηλά και τα θεία. Εκεί θα λάβεις ευλογία και το συμβολικό δακτυλίδι με το μονόγραμμα της Αγίας, που σύμφωνα με την παράδοση της πρόσφερε ο Κύριος για την αγνότητα της της ουράνιας νύμφης, ως «αρραβώνα του Πνεύματος». Και θα γίνεις επαίτης της κληρονομίας των ουρανών, για να ζητάς δια βίου την υιότητα του Πατρός.

Στίχος
Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος· Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία! Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον
Τὴν πανεύφημον νύμφην Χριστοῦ ὑμνήσωμεν, Αἰκατερίναν τὴν θείαν καὶ πολιοῦχον Σινᾶ, τὴν βοήθειαν ἡμῶν καὶ ἀντίληψιν· ὅτι ἐφίμωσε λαμπρῶς, τοὺς κομψοὺς τῶν ἀσεβῶν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει, καὶ νῦν ὡς Μάρτυς στεφθεῖσα, αἰτεῖται πᾶσι τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ'
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 

Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον
Τὴν σοφίαν ἄνωθεν, κομισαμένη τοῦ λόγου, τῶν ῥητόρων ἤλεγξας, τὰς φληναφίας εὐτόνως· κάλλεσι, τῆς παρθενίας ὡραϊσμένη, αἵμασι, τῆς μαρτυρίας πεποικιλμένη· διὰ τοῦτό σε ὡς νύμφην, Αἰκατερίνα Χριστὸς προσήκατο.

Ἕτερον Κοντάκιον Ἦχος β'. Τὰ ἄνω ζητῶν
Χορείαν σεπτήν, ἐνθέως φιλομάρτυρες, ἐγείρατε νῦν, γεραίροντες τὴν πάνσοφον, Αἰκατερίναν· αὕτη γάρ, ἐν σταδίῳ τὸν Χριστὸν ἐκήρυξε, καὶ τὸν ὄφιν ἐπάτησε, ητόρων 
τὴν γνῶσιν καταπτύσασα.

Κάθισμα Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον
Τὴν σοφίαν τὴν ὄντως ἐξ Οὐρανοῦ, διὰ στόματος Μάρτυς τοῦ Μιχαήλ, λαβοῦσα πανεύφημε, καὶ ἐν ἄθλοις ἀήττητε, τῇ μὲν σοφίᾳ τῇ ἔξω, τοὺς Ῥήτορας ἔπτηξας, τῇ δὲ σοφίᾳ τῇ θείᾳ, τὴν πλάνην ἐμείωσας· ὅθεν καθορῶν σου, τὸν ἀγῶνα ὁ Κτίστης, παρέστη ἐνισχύων σε. Δεῦρο λέγων ἀνάβηθι· οἱ θησαυροὶ γὰρ σε μένουσι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος πλ. δ'. Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς
Ἀλεξανδρέων ἡ λαμπρὰ καὶ θεία πόλις, ἐπὶ τῇ μνήμῃ σου σεμνὴ πανηγυρίζει, καὶ γεραίρει τοὺς ἄθλους σου Αἰκατερῖνα οὓς ἔτλης γενναιοφρόνως ὑπὲρ Χριστοῦ· καὶ μέγα βρενθυομένη σοι ἐκβοᾷ· Ὦ Παρθένε πολύαθλε, εἰς οὐρανίους σκηνάς, συνοῦσα νῦν τῷ Κτίστῃ σου, χαῖρε Μάρτυς πανθαύμαστε.

Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ
Ἡ παρθένος καὶ σεμνή, Αἰκατερῖνα ἡ σοφή, τῇ δυνάμει τοῦ Χριστοῦ, ἐπιρρωσθεῖσα ἀληθῶς, ἀγαλλομένη εἰσέρχεται ἐν σταδίῳ, καὶ τύραννον ὠμόν, καταβαλοῦσα στερρῶς, καὶ πᾶσαν τὴν πληθύν, τῶν δυσσεβούντων ἐχθρῶν, μετ' εὐφροσύνης ἔψαλλεν, ἀκαταπαύστως μεγάλῃ φωνῇ· Χριστέ μου δόξα, Σωτὴρ καὶ ῥύστα, σὺ οὖν δέξαι τὸ πνεῦμά μου.

Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ
Μολοῦσα εὐθαρσῶς, πρὸς ἀγῶνας τρισμάκαρ, ἀνδρείως τὸν Χριστόν, ὡμολόγησας Μάρτυς, καὶ τύραννον ἤλεγξας, δυσσεβῆ καὶ παράφρονα, καὶ κατῄσχυνας, ῥητορευόντων τὰ στίφη, καὶ ἀνέδραμες, εἰς οὐρανίους σκηνώσεις· διὸ σε δοξάζομεν.

Ὁ Οἶκος
Τὴν ἐκ Θεοῦ σοφίαν λαβοῦσα παιδόθεν ἡ Μάρτυς, καὶ τὴν ἔξω καλῶς σοφίαν πᾶσαν μεμάθηκε, γνοῦσα δὲ ἐκ ταύτης τὴν τῶν στοιχείων κίνησίν τε καὶ ποίησιν κατὰ λόγον, καὶ τὸν αὐτὰ ἐξ ἀρχῆς διὰ λόγου ποιήσαντα, αὐτῷ τὴν εὐχαριστίαν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ προσέφερε· τὰ δὲ εἴδωλα καθεῖλε, καὶ τοὺς ταῦτα ἀφρόνως λατρεύοντας, Ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα. 

Μεγαλυνάριον
Νύμφη τοῦ Σωτῆρος πανευκλεής, αἴγλῃ παρθενίας, καὶ σοφίας τῇ καλλονῇ, καὶ μαρτύρων ἄθλοις, λαμπρῶς πεποικιλμένη,Αἰκατερίνα ὤφθης ὡς καλλιπάρθενος.

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ
Η Αγία Αικατερίνη και ο εκπληκτικός βίος της είναι μια αποστομωτική απάντηση στους σύγχρονους αρχαιολάτρες για το πως επεκράτησε ο χριστιανισμός ανάμεσα στους Ελληνες.... 
Δεν ήρθαν αλεξιπτωτιστές εβραίοι να μας διαδώσουν τον χριστιανισμό... και πως θα μπορούσαν άραγε αφού γι αυτούς ήταν μισητός.... 

Με θαυματουργικό τρόπο και πολύ αίμα στεριώθηκε η πίστη του Χριστού στις καρδιές των Ελλήνων....
Επίσης είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των διωγμών και των σφαγών που υπέστησαν οι Ελληνες Χριστιανοί από τους ομοεθνείς τους ειδωλολάτρες....

Στην Αλεξάνδρεια έζησε και η φιλόσοφος Υπάτια (που είχε μαθητές χριστιανούς και εθνικούς) που λυντσαρίστηκε από το "χριστιανικό" πλήθος (!) για την ουδετερότητα που επέδειξε και την ανοχή της προς την ειδωλολατρεία..
Και πολλές φορές βρίσκουν αφορμή οι σύγχρονοι νεοπαγανιστές να την επικαλούνται....

Ομως στην Ελληνική Αλεξάνδρεια έζησε και η ελληνίδα Αικατερίνη η οποία επηρέασε δεκάδες Ελληνες ρήτορες που τελικά έγιναν Χριστιανοί και μαρτύρησαν αλλά και την ίδια την Ρωμαία σύζυγο του Μαξιμίνου μαζί με τον Ελληνα αξιωματικό του Ρωμαϊκού στρατού Πορφυρίωνα με 200 (πιθανότατα Ελληνες κυρίως) στρατιώτες του....

Μην ξεχνούμε ότι η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε αρχίσει ήδη να εξελληνίζεται σε όλες τις βαθμίδες της και ήδη την εποχή της Αγίας Αικατερίνης οι λεγεώνες της Ανατολικής Αυτοκρατορίας έσφιζαν από Ελληνες στρατιώτες.... (όπως π.χ. ήταν οι Αγιοι Δημήτριος, Γεώργιος, ο στρατηγός Πλακίδας που ονομάστηκε Αγιος Ευστάθιος κ.α...)
http://koukfamily.blogspot.gr/2014/11/blog-post_711.html

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Θέμα: «Η Ελλάδα ανέθεσε στην γερμανική εταιρεία “Rheinmetall Defense”, την προμήθεια των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με πυρομαχικά αξίας € 52.000.000».



                                                                                        

Ερώτηση

Προς τον κ. Υπουργό
Εθνικής Άμυνας

Θέμα: «Η Ελλάδα ανέθεσε στην γερμανική εταιρεία “Rheinmetall Defense”, την προμήθεια των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με πυρομαχικά αξίας € 52.000.000».

Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της γερμανικής εταιρείας αμυντικών συστημάτων “Rheinmetall Defense” που εδρεύει στο Düsseldorf, στις 15 Αυγούστου 2014, η Ελλάδα υπέγραψε σύμβαση αξίας περίπου 52 εκατομμυρίων ευρώ με τη γερμανική εταιρεία, για αγορά πυρομαχικών για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Η παραγγελία περιλαμβάνει την προμήθεια 12.000 βλημάτων διαμετρήματος 120 χιλιοστών  για τα άρματα Leopard 2 που διαθέτει ο ελληνικός στρατός. Τα πυρομαχικά των τύπων DM12A2 και DM63 θα παραδοθούν στον ελληνικό στρατό μέχρι το τέλος του 2014, ενώ τα υπόλοιπα πυρομαχικά (DM63A1) θα παραδοθούν σε 3 δόσεις το 2015 και το 2016.
Στην ίδια ανακοίνωση, η “Rheinmetall” κάνει λόγο για την επίτευξη μιας σημαντικής παραγγελίας του εξωτερικού που αφορά πυρομαχικά μεγάλου διαμετρήματος, η οποία υπογραμμίζει για άλλη μια φορά τον ρόλο της ως παγκόσμιου ηγέτη  σε μεγάλου διαμετρήματος όπλα και πυρομαχικά.
Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος προμηθειών, για λογαριασμό του ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ενέργησε η γερμανική Ομοσπονδιακή Διεύθυνση εξοπλισμού, πληροφορικής και υπηρεσιών υποστήριξης (BAAINBw) του γερμανικού Υπουργείου Άμυνας, παρέχοντας τεχνική «βοήθεια» με σκοπό την επιτάχυνση της διαδικασίας προμηθειών.
Δεδομένου ότι:
Ø  Μία τόσο σοβαρή συμφωνία υπογράφηκε στα μέσα Αυγούστου, στην αιχμή της καλοκαιρινής περιόδου, που η Βουλή είναι κλειστή λόγω θερινών διακοπών και δεν λειτουργούν ούτε η ολομέλεια ούτε οι επιτροπές.
Ø  Η Γερμανία, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, στα πλαίσια των υποχρεώσεων της Ελλάδας για δημοσιονομική προσαρμογή, πιέζει για μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές δαπανών (στην παιδεία, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια), μεγαλύτερη φορολόγηση κ.α. και ταυτόχρονα μια γερμανική εταιρεία προμηθεύει τον ελληνικό στρατό με πυρομαχικά αξίας 52 εκ. ευρώ και μάλιστα με «συνοπτικές διαδικασίες».
Ø  Τα μέχρι στιγμής στοιχεία των δικαστικών ερευνών για τα εξοπλιστικά προγράμματα δείχνουν ότι πραγματοποιήθηκαν παράνομες πληρωμές κατά την αγορά των αρμάτων Leopard,

ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
Ø  Για ποιους λόγους δεν συζητήθηκε η σύμβαση αυτή στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και όλη η διαδικασία έγινε κατά την περίοδο που η Βουλή ήταν κλειστή;
Ø  Έχουν πραγματοποιηθεί κι άλλες δαπάνες εξοπλιστικών προγραμμάτων από το Υπουργείο χωρίς να έχουν γνωστοποιηθεί;
Ø  Πώς δικαιολογείται μια δαπάνη ύψους 52 εκατομμυρίων ευρώ για εξοπλιστικό πρόγραμμα, ειδικά στην παρούσα χρονική περίοδο της δημοσιονομικής λιτότητας και των γενικότερων περικοπών;
Ø  Για ποιο λόγο το ελληνικό Υπουργείο παραχώρησε την έγκριση του τεχνικού σκέλους της σύμβασης στην γερμανική ομοσπονδιακή υπηρεσία εξοπλισμών (BAAINBw), η οποία και είναι η αρμόδια για τον εξοπλισμό του γερμανικού στρατού, με αποτέλεσμα η συμφωνία να επιτευχθεί με συνοπτικές διαδικασίες;



Οι ερωτώντες βουλευτές
Χρήστος Αηδόνης
Σπύρος Λυκούδης
Βασίλης Οικονόμου
Πέτρος Τατσόπουλος
Νίκη Φούντα
Γρηγόρης Ψαριανός











visitors

free counters