25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

 Η 25η Νοεμβρίου ορίσθηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας οι γυναίκες ηλικίας 15-44 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από μορφές βίας όπως αυτής του βιασμού και της ενδοοικογενειακής βίας και λιγότερο από την ασθένεια του καρκίνου, και τα τροχαία ατυχήματα.
Η βία κατά των γυναικών, αποτελεί την πιο ακραία μορφή διάκρισης και άνισης μεταχείρισης μεταξύ των δύο φύλων Στην οικογένεια , στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εργασία, στο δρόμο, στη φυλακή σε πολεμικές συρράξεις, στα κυκλώματα εμπορίας γυναικών η εκφραση βίας κατά των γυναικών διαιωνίζει την  ανδρική εξουσία.
. Το φαινόμενο δεν γνωρίζει κοινωνικά και οικονομικά στεγανά, αφορά όλα τα κοινωνικά και μορφωτικά στρώματα με πολυδιάστατες συνέπειες στην υγεία ,την οικονομία και την ανάπτυξη των χωρών . Είναι πρόβλημα κοινωνικό και πολιτισμικό αλλά κυρίως πολιτικό που έχει σχέση με την παιδεία , με τα στερεότυπα και με τους θεσμούς, που ακόμα κρατουν τη γυναίκα αιχμάλωτη. Σήμερα  χρειάζεται ιδιαίτερη επαγρύπνηση καθώς οι μορφές βίας κατά των γυναικών εντείνονται γενικά σε περιόδους κρίσεων και οδηγούν σε μεγαλύτερα αδιέξοδα τη ζωή ορισμένων γυναικών. Είναι πολύ πιο δύσκολο οι φτωχές και κοινωνικά αποκλεισμένες γυναίκες να αποφύγουν τη βία, να διεκδικήσουν και να βρουν προστασία.

                                 Ελένη Βαρνάβα Καραγιάννη

 

Σημείο Αναγνωρίσεως

Άγαλμα γυναίκας με δεμένα χέρια – Κική Δημουλά

Ποιητική Συλλογή: Το λίγο του Κόσμου

Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα,

εγώ σε προσφωνώ γυναίκα κατευθείαν.

Στολίζεις κάποιο πάρκο. Από μακριά εξαπατάς.

Θαρρεί κανείς πως έχεις ελαφρά ανακαθίσει

να θυμηθείς ένα ωραίο όνειρο που είδες,

πως παίρνεις φόρα να το ζήσεις.

Από κοντά ξεκαθαρίζει τ' όνειρο: δεμένα είναι πισθάγκωνα τα χέρια σου μ' ένα σκοινί μαρμάρινο

κι η στάση σου είναι η θέλησή σου κάτι να σε βοηθήσει να ξεφύγεις την αγωνία του αιχμαλώτου.

έτσι σε παραγγείλανε στο γλύπτη: αιχμάλωτη.

Δεν μπορείς ούτε μία βροχή να ζυγίσεις στο χέρι σου, ούτε μία ελαφριά μαργαρίτα.

Δεμένα είναι τα μάτια σου.

Και δεν είν' το μάρμαρο μόνο ο Άργος.

Αν κάτι πήγαινε ν' αλλάξει στην πορεία των μαρμάρων,

αν άρχιζαν τ' αγάλματα αγώνες για ελευθερίες και ισότητες,

όπως οι δούλοι, οι νεκροί και το αισθημά μας,

εσύ θα πορευόσουνα μες στην κοσμογονία των μαρμάρων

με δεμένα πάλι τα χέρια, αιχμάλωτη.

Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα, εγώ σε λέω γυναίκα αμέσως.

όχι γιατί γυναίκα σε παρέδωσε στο μάρμαρο ο γλύπτης κι υπόσχονται οι γοφοί σου ευγονία αγαλμάτων, καλή σοδειά ακινησίας.
Για τα δεμένα χέρια σου, που έχεις όσους πολλούς αιώνες σε γνωρίζω,σε λέω γυναίκα.

Σε λέω γυναίκα γιατί είσαι αιχμάλωτη…